Hoogtemeters maken in de Ardennen.
Een aantal van Kirstens collega’s had zich opgegeven voor The Ride Pyrenees, een zesdaagse wielertocht dwars door de Pyreneeën. Dat evenement is helaas gecancelled. Als alternatief hebben ze bedacht om een paar dagen naar de Ardennen te gaan. En wij gaan mee.
De aankomst
Het merendeel van de groep is zaterdag al richting België gereden. Wij niet. Kirsten moet zondag nog werken bij haar ‘echte’ werk, en ik heb een rondje Posbank gereden met ons fietsclubje. Het is dan ook al na negenen als wij aankomen bij Villa Campion, gelegen aan de rand van Spa. De sfeer zit er al goed in. Het is dan ook snel een uur of twee te laat als we naar bed gaan. Maar goed, we zijn op vakantie. Toch?
Dag Één
De volgende ochtend hadden we best nog een keer om willen draaien, maar we moeten er toch echt uit. Er staat vandaag immers 135km op het program’, met net iets meer dan 2000 hoogtemeters. Na een goed ontbijt stappen we nog wat slaperig op de fiets, maar de afdaling richting Spa zorgt ervoor dat we gelijk goed wakker zijn.
De rest van de dag gaat het op en neer over bekende en minder bekende klimmetjes, met uitzondering van een relatief vlak stuk langs de Amblève. Met temperaturen van rond de 30 graden is het bepaald geen sinecure, en op hellingen als de Redoute wordt er af en toe flink gepuft. Het bier is die avond welverdiend. De pizza ook.
Dag Twee
Vandaag mogen we een beetje uitslapen. De rit is een fiks stuk korter, al is het verschil in hoogtemeters vreemd genoeg verwaarloosbaar – met dank aan onze licht-sadistische routebouwer. Voor de liefhebbers is er tevens een mogelijkheid om af te steken, wat al snel een kilometer of 30 scheelt.
We rijden vandaag over kleinere wegen. Zeer charmant, maar af en toe ook bizar steil. Bij de splitsing dunt de groep zich uit. Kirsten wil de lange route doen. Ik niet, maar ik wil me niet laten kennen. Een beslissing die ik later nog een aantal keer vervloek. Gelukkig zijn de afstekers (de slimmeren van de groep?) al aan het koken als wij binnendruppelen.
Dag Drie
Vandaag gaan we naar huis. De check-out is echter pas om 15:00. Normaal is dat rond tienen, maar we hebben de huiseigenaar tot deze uitzondering weten te bewegen. Had ik al gezegd dat we gisteravond een verstekeling hebben opgepikt?
Onze nieuwe gast heeft de Redoute nog nooit opgereden. Ze wil dat graag doen. Wat zeg ik, het lijkt haar zelfs wel leuk. Wij hebben het wel gedaan. Ik heb het wel gedaan. Ik vond het echter helemaal niet leuk. Maar goed, wat moet dat moet…
Om nog een beetje te kunnen douchen en opruimen moeten we wel bijtijds weg. Het lukt wonderwel. Het voordeel is dat het een stuk koeler is dan de afgelopen dagen. Naarmate de kilometers vorderen loopt de temperatuur stiekem toch weer op. Tegen de tijd dat we bij de Redoute zijn is het toch al weer flink warm.
En de klim is even ellendig als twee dagen eerder.
Met dank aan Allizi Bikes Bussum en onze reisgenoten.