Let de Stigterpad. Als je weleens over fietspaden op de Utrechtse Heuvelrug fietst ben vast eens zo’n bordje tegengekomen. Wij in ieder geval wel – zodanig vaak zelfs, dat ik gisteravond op de bank eens ben gaan opzoeken wat het nou precies is, en waar het pad heen leidt. Wat blijkt nu? Het is een route van zo’n 39km (zeggen ze), welke van Maarn tot Rhenen over de halfverharde paadjes van de Heuvelrug kronkelt via fietsknooppunten. Eerder deze week heb ik de 35mm bandjes weer onder de fiets gelegd, dus dit klinkt als een leuk plan.
Cijfers: 95.34km / 694 hoogtemeters / 3:50:59
Ik heb me gisteravond goed ingelezen. Ik heb eerst goed op de kaart gekeken waar de start is. Daarna heb ik de nummers van de knooppunten op een stuk schilderstape geschreven en deze ouderwets op mijn bovenbuis geplakt. Het voelt ergens een beetje als een speurtocht, en ik heb er zin in. Kirsten moet helaas werken, dus het wordt wel een solo rit.
Als Kirsten naar haar werk vertrekt stap ook ik op de fiets. Zoals verwacht heb ik de start snel gevonden. Dit gaat allemaal soepel! Ik zie bovendien dat de route ook is aangeven met ronde blauwe stickers met pijlen. Ideaal – het is net een toertocht, maar dan gewoon in mijn eentje!
Grote en kleine stukken van het pad komen me bekend voor, maar ik heb de route nog nooit als zodanig gereden. Ook heb ik nooit eerder op basis van knooppunten gereden. Het is dus af en toe een beetje kijken en zoeken, maar ik heb geen haast.
‘Bij het ontwerp van het Let de Stigterpad is handig gebruik gemaakt van bestaande fietsroutes. De nieuw aangelegde halfverharde delen van de route kronkelen door het landschap en zijn op een aantal punten voorzien van toegangshekken. Doel hiervan is het zuiver recreatieve fietsen te bevorderen. Alleen in het middendeel is de route heuvelachtig. Qua natuurbeleving mag het Let de Stigterpad gerust het ‘toppunt van Utrecht’ genoemd worden. U fietst door en langs uitgestrekte bossen, heidevelden, grafheuvels, kastelen, zandverstuivingen, vennen, uiterwaarden met rivier en vergezichten’. Recreatiemiddennederland.nl
Uit deze quote is niets gelogen. De route is werkelijk prachtig en verveelt op geen enkel moment. De paden kronkelen heerlijk omhoog en omlaag door het bos. Zoals belooft is het merendeel ervan halfverhard / gravel-achtig. De 35mm SpeedKing’s doen het dan ook prima, al is het volgens mij met een paar maatjes minder ook prima te doen.
Onverwacht snel ben ik in Rhenen. Ik kijk op de kilometerteller en zie dat ik pas 38km heb gereden. Vreemd, want vanuit huis naar de start was al iets meer dan 10km. Zou ik een stuk gemist hebben?
Ik besluit om een lusje over de Grebbeberg te maken en dan de route de andere kant op nog eens te rijden, om te kijken of het ergens is misgegaan. Ik probeer nu meer te letten op de Let de Stigter-stickers in plaats van de knooppuntborden. Met uitzondering van een paar minieme stukjes rijd ik echter de gehele route over dezelfde paden terug. Niet dat het wat uitmaakt, want ik geniet alsnog met volle teugen van de schitterende omgeving.
Eenmaal terug op de parkeerplaats kies ik er voor om de rit af te toppen met een ommetje langs het Zandgat en de Traayweg. Eenmaal thuis heb ik 95km gereden; iets minder dan gewenst, maar wel met een schitterende rit.