We gaan weer naar de Eifel! Onze eerdere trips hadden Stadtkyll en Hellenthal als uitvalsbasis, maar dit keer gaan we iets zuidelijker – meer Moezel dan de grote stuwmeren. Via AirBnB hebben we een onderwoning in het plaatsje Landscheid gevonden. Het dorp zelf kent geen bezienswaardigheden. Het heeft een een bakkerij, een cafe en een döner- / pizzatent, en dan is alles gezegd. Wel ligt op een steenworp afstand het dorpje Spangdahlem, waar de Amerikaanse luchtmacht een enorme basis heeft.
In dit artikel vind je de routes zoals wij ze hebben gereden, inclusief een kort verslagje.
Routes Eifel 2021
Nadat we zijn aangekomen in ons appartementje in Landscheid stappen we gelijk op de fiets voor een eerste ronde. De route is een mix van weg en gravelpaden. Het noodweer wat deze streek niet lang geleden heeft geteisterd is nog goed zichtbaar, met name in de bossen. De paden liggen er daar veelal erg slecht bij – met af en toe een stukje hike-a-bike tot gevolg.
Dat de fietspaden over oude spoorbanen in deze omgeving erg mooi zijn wisten we al van vorige tripjes. Vandaag pakken we een stuk mee, inclusief een paar spannende tunnels. Gaaf! In de buurt van Wittlich rijden we voor het eerst door de wijnvelden. Steil, maar schitterend!
De stukken tussen de wijnranken van gisteren smaken naar meer. Vandaag gaan we daarom richting de Moezel. Eenmaal de laatste heuvel over is het uitzicht over de rivier en de wijnranken werkelijk schitterend. En dan de afdaling! We rijden door tot Trier, om daar de Porta Negra te bekijken.
Vierde rit; toch nog een poging tot gravel. Bij eerste afdaling gelijk lek. De band is zo vervangen, maar er is tevens iets mis met de kabel naar de achterderailleur. We zoeken een fietsenmaker in de buurt en geven de fiets daar af. De beste man heeft er vertrouwen in dat het met een paar uur gefixt is. Niet veel verderop is een mooi vulkaanmeer, dus dat is geen probleem. We maken een mooie wandeling en zwemmen wat. Eenmaal terug bij de fietsenmaker doet de fiets het weer zoals het hoort.
De rit van de fietsenmaker naar het meer van gisteren was niet verkeerd, dus vandaag gaan we nog eens die kant op – maar nu op de fiets. Op de terugweg pakken we nog een stuk door de wijnvelden van dag 2 mee, maar nu andersom. Pittig.
Dag 6 gunnen we onszelf een rustdag, maar dat betekent niet dat we helemaal niet fietsen. Om de benen een beetje wakker te schudden maken we een kort maar pittig ritje in de buurt van het appartement.
Vandaag staat Luxemburg op het programma. Gewoon, omdat het kan. Richting de grens opent het landschap zich wat meer, met schitterende vergezichten tot gevolg. Op de terugweg rijden we een stuk langs de Kyll. Ook hier is de schade van de overstromingen goed zichtbaar. Richting het eind stuiten we zelfs op een ingestorte brug, waardoor we een stuk terug moeten rijden.
Ik heb nog een vulkaanmeer gevonden, en daar gaan we vandaag dus heen. Eenmaal daar blijkt het echter niet zo charmant als die van dag 5. Een beetje jammer.
We gaan terug naar de wijnvelden! We pakken de mooiste stukken van dag 3, en plakken er nog flink wat stukken langs de Moezel aan vast.
Dag 10 is weer een rustdag – oftewel een korter ritje. Met zo’n 1000 hoogtemeters op iets meer dan 40km is het voor Nederlandse begrippen echter nog pittig zat. Bij een steile offroad klim moeten we ons gewonnen geven, en bovendien stuiten we weer op een afgesloten weg.
Bitte ein Bit! Vandaag rijden we naar Bitburg. Recht naar de brouwerij. Daar aangekomen blijkt er echter bar weinig te zien, en zin om de route richting het centrum om te leggen hebben we niet.
Het einde van onze trip. Vandaag rijden we terug. Maar niet voordat we een laatste ritje maken. Een ware QOM-jacht voor Kirsten. Met twee kroontjes voor mevrouw (Gladbach Up en Dreis Mühlenweg climb) is onze missie geslaagd. Voldaan stappen we in de auto.