Eerder deze maand vroeg Hubert van Allizi Bikes of ik het niet eens leuk zou vinden om een gravel bike te proberen. Vandaag hadden we daar eindelijk tijd voor, dus op naar Bussum!
Cijfers: 72.64 km / 269 hoogtemeters / 3:00:42
Gisteren hebben we de #festive500 challenge behaald – 500 kilometer tussen Kerstavond en Oud en Nieuw. Vandaag voelen we dus geen druk om kilometers te moeten maken. Gewoon genieten!
We hebben rond twaalf uur afgesproken, dus na het ontbijt vertrekken we. Ik rijd heen gewoon op mijn ‘Calimero’ – de koosnaam voor mijn Trek.
De fiets die Hubert voor me klaar had staan was de Rondo Ruut – specifieker de Ruut CF2. In deze uitvoering heeft de fiets een carbon frame en is hij afgemonteerd met een SRAM Rival 1x groep. De Ruut is er ook met aluminium of stalen frame – maar altijd als 1x, dus met één voorblad.
Na ons verwonderd te hebben aan prachtige fietsten in de winkel en een goede kop koffie (uh, twee – Magistrale natuurlijk!) wordt snel mijn eigen zadel gemonteerd en kunnen we op pad.
Een driedubbel nieuwe ervaring ligt in het vooruitzicht. Namelijk: voor het eerst op een fiets met schijfremmen, voor het eerst SRAM én voor het een gravelbike. Ik ben maar wat opgetogen. Als ik maar niet val en de boel sloop of iets dergelijks 😉
Het plan is met een omweg naar huis te rijden. En dan liefst over de hei en schelpenpaden!
We hoeven niet ver te fietsen. Al snel rijden we in het bos op onverharde zandpaden, en en even later fietsen we over schelpenpaden op de hei. Hoe rot ik me ook voel, en hoe doorheen ik er ook kan zitten op de fiets (herkenbaar?), wanneer ik onderweg diertjes zie vrolijk ik op en krijg ik een shot energie. Deze keer zit ik er weliswaar blij en happy bij, maar als we een aantal runderen zien -met ook nog eens een aantal kalveren- heb ik het niet meer. Bijna een overdosis van geluk. Dit is pure rijkdom voor mij.
Waar we anders met dit weer gekozen hadden voor de betonnen fietspaden van de Soesterduinen neem ik nu lekker ‘ruig’ het pad ernaast of zelfs stukjes het ruiterpad. Ja ik zeg ruig, want ik voelde me in één keer een klein stoertje!
Alleen rechts schakelen, wow, dat is wat! Het schakelen gaat ook lekker strap en precies. En dan het remmen, heel enthousiast hoef ik ze niet in te knijpen. Ze zijn goed te doseren en krachtig als het moet.
Bij eerdere ritten bleef ik snel wat meer achter bij Dale als de weg wat ruiger werd. Nu kon ik hem mooi bijhouden. Ik blij 🙂 . Ik ben verder (nog?) geen groot kenner van fietsen, en al helemaal niet als het om gravel fietsen gaat. Wat de Rondo Ruut zo speciaal maakt kunnen de jongens me allemaal vertellen, maar vergelijkingsmateriaal heb ik gewoon niet. Ik neem het allemaal van ze aan. Ik voel me wel erg zeker op deze fiets, zeker buiten het asfalt.
Dat we voor mij op zeer korte termijn een gravelbike gaan zoeken staat na deze rit in ieder geval vast!
Testrit Ruut Rondo CF2 via Allizi Bikes Bussum.
Dale