Eindelijk is het zover: ik ga een bikefit laten doen. Ik doe dat bij AnnoVelo, de bikefitter die zijn studio houdt bij Allizi Bikes in Bussum – de fietsenspeciaalzaak waar ik sinds het begin van deze zomer elke zaterdag werk.

Elke zaterdag zie ik Anno zijn ding doen. De klanten die bij hem langsgaan zijn erg verschillend. Er zijn ervaren fietsers die klachten hebben. Er zijn ook mensen die juist hun eerste racefiets of mountainbike aanschaffen en daarbij grondig te werk gaan. Soms zijn het fanatieke sporters die net de laatste beetjes efficiëntie uit hun positie willen halen. Ik vind het allemaal mateloos interessant om te zien. En als soort van -ietwat verlaat- ontgroeningsritueel mag ik nu zelf bij Anno langs.

Stiekem ben ik een beetje zenuwachtig voor mijn eigen fit. Wat gaat er uitkomen? Misschien zit ik wel compleet verkeerd -of zelfs schadelijk- op de fiets. Dat zou best een bummer zijn.

Ik heb gezien dat het er bij de fit best inspannend aan toe kan gaan, dus ik twijfel over hoe ik naar Bussum ga. Het is vandaag echter voor het eerst deze week droog, al is het wel wat fris. Ik ga gewoon op de fiets. Gewoon een beetje kalm aan, zodat ik wat over heb voor zo meteen. Ik neem iets te eten mee om straks even bij te kunnen tanken.

Als ik aankom bij Allizi zit Anno al klaar in zijn studio. In de winkel is het lekker warm, dus doe mijn handschoenen, beenwarmers en nog een paar overbodige attributen uit. Anno maakt van de gelegenheid gebruik om mijn Koga alvast grondig op te meten. De resultaten, waaronder zadelhoogte, stuurhoogte, stuurbreedte en meer, gebruikt hij om de bikefit-fiets in te stellen. Hij bouwt hem op als een replica van mijn eigen fiets, inclusief mijn eigen zadel.

Ook bekijkt hij de stand van mijn fietsplaatjes onder mijn schoenen. Deze bleken mooi recht en bovendien symmetrisch te staan. Gelukkig.

Anno stelt nog wat vragen. Heb ik blessures of andere klachten? Bij een bevestigend antwoord kan hij daar dan tijdens de fit extra op letten. Ik heb echter nergens last van. Ja, na een flinke rit zijn mijn benen soms leeg, en de volgende morgen voelen ze dan zwaar aan. Helaas kan Anno daar weinig aan doen.

Voordat ik daadwerkelijk op de fiets stap is het eerst nog tijd voor wat lenigheidstestjes, Anno kan hiermee zien wat mijn lichaam van nature aan kan en hoe het zich het liefst beweegt. Ik moet met gestrekte benen voorover buigen om te kijken hoe ver ik kom. Ik kan echter om zes uur ’s ochtends al mijn handpalmen plat op de vloer leggen, dus dat zit wel snor. Dan moet ik door één been zakken, een soort pistol-squat. Anno kijkt wat mijn knie doet: wijst deze naar binnen of juist naar buiten? De stand van mijn voeten wordt opgenomen, de flexibiliteit van mijn heupen, en nog veel meer. Anno maakt notities en voert alles in op de computer.

Dan is het eindelijk tijd om op de ‘fiets’ -het bikefit-apparaat- te stappen. Ik eet voor de zekerheid nog even snel mijn banaan op.

We beginnen eerst maar eens met een stukje trappen zoals ik nu bijna een jaar op mijn Koga zit. Anno doet een hoes over het zadel om de zadeldruk op te meten. De eerste resultaten stemmen hoopvol. Ik zit mooi symmetrisch en de druk vrij evenwichtig verdeeld. Ik zit wel echt achterop mijn zadel, omdat dat het breedste punt is. Met een ander zadel zadel kunnen we dit misschien oplossen. Daar gaan we dus eerst eens naar kijken.

Omdat ik al op een vrij hard zadel zit probeer ik ook andere harde zadels. Breder, even smal, verschillende merken. We proberen er zo veel dat ik de tel kwijt raak. Het wordt een routine: eerst een stukje lekker trappen, vervolgens even uit het zadel zodat Anno de hoes er om kan doen, dan weer zitten voor de meting. Buiten de harde cijfers kijkt Anno ook met het blote oog hoe ik zit. Ook vraagt hij wat ik er zelf van vind.

Als beste zadel komt uiteindelijk de Pro Stealth uit de test. Hé, dezelfde als waar Dale al een tijd mee fietst. Toevallig. We schroeven deze op de testfiets voor de volgende stappen. Ik ben inmiddels goed opgewarmd. Gelukkig zet Anno de ventilator aan!

Het is nu tijd om naar de rest van de instellingen van de fiets te kijken. Op de testfiets tijdens het fietsen de hoogtes en dergelijke worden aangepast door aan wat de verschillende hendeltjes te draaien. Terwijl ik lekker door trap draait Anno het zadel eerst omlaag, dan weer terug naar de oorspronkelijke hoogte, dan omhoog, en weer terug. Hij kijkt wat de aanpassingen doen. Kost het mij meer moeite om te trappen? Ook vraagt hij wat ik er van merk, hoe het voelt. Op de computer kan je nauwkeurig zien wat de aanpassingen doen met de efficiëntie van mijn trap, en het verschil tussen mijn linker- en rechterbeen.

We zetten het zadel nu iets naar voren. Dan zetten we het zadel weer terug in de oorspronkelijke positie. Dan zetten we hem iets naar achter, en weer terug. Anno kijkt, Anno vraagt, en Anno meet. Dan doen we een zelfde ritueel bij het stuur. Stapsgewijs lopen we nog een aantal punten af, en na elk van de metingen kijken we bovendien naar de video en de grafiekjes – de ‘wetenschap’ zoals ik het noem.

Er wordt langzaam meer duidelijk en de fiets is op subtiele punten net wat anders ingesteld. Anno vraagt me om nog een paar keer een flink wattage te fietsen om te kijken wat mijn lijf dan zou doen.

Ik kan er nog veel meer over vertellen. De meting is enorm uitgebreid en ik heb dan ook zeker niet alles benoemd. In de basis volgt elke bikefit dezelfde stappen, maar het kan gerust zo zijn dat bij een ander de nadruk net ergens anders ligt. Ieder lichaam is anders. Toch denk ik dat het wel een beetje duidelijk is met deze beschrijving.

En de bevindingen?

Ik zat eigenlijk helemaal niet zo verkeerd op de fiets als waarvoor ik vreesde.

Mijn houding oogt wel iets rustiger wanneer het zadel een tik naar voren staat.  Dat hebben we aangepast.

Het stuur zou nog iets naar beneden kunnen als ik dat zou willen. Ik gebruik op het moment echter maar één kleine spacer, dus veel dieper gaat het sowieso niet worden.

Mijn fietsplaatjes staan goed. Mijn pedaalslagen blijken efficiënter naarmate ik meer wattage moet leveren. Interessant allemaal!

De aanpassingen zijn in mijn geval misschien erg subtiel, maar ik ben toch erg blijk dat ik deze bikefit heb kunnen doen. Ik heb veel uitleg en bevestiging gekregen over mijn fietshouding. Daarnaast hebben we voor mijn gevoel wat puntjes op de ‘i’ gezet.

Na ruim twee uur fitten was het tijd om huiswaarts te gaan. En waar ik van te voren rekening hield, met misschien de trein terug pakken, kon ik een eerste proefrit met de aanpassingen en het nieuwe zadel niet weerstaan.