We liggen nog in bed als de bel gaat. Wie kan dat zijn, zo vroeg op de maandagmorgen? Terwijl Dale [uiteraard…] blijft liggen schiet ik mijn joggingbroek in om vervolgens naar de intercom te hobbelen. Een pakketje? Voor ons? Hebben we nog iets in bestelling staan bij onze fijne vrienden van Futurumshop of Mantel dan?

Pas als ik het pakketje open scheur gaat er weer een belletje rinkelen. Met mijn slaaphoofd was ik even vergeten, maar ik had dus gewoon een Gabba gewonnen via Bicycling NL! Dat zat namelijk zo;
Op 9 januari postte Bicycling een bericht over een nieuwe actie:
“Wij roepen daarom iedere instagrammende fietser op om de hashtag #ikziecastelli te gebruiken als hij of zij Castelli-kleding op de foto heeft staan. En niet zo maar natuurlijk! Want wie de drie mooiste foto op Instagram met daarin iemand in Castelli-kleding, met een Castelli-detail of een mooi Castelli-tafereel maakt kans op een van de drie Castelli Gabba’s’.”
Nou heb ik wat spulletjes van Castelli. Vooral de bibs vind ik erg fijn. Ik kon hier dus wel wat mee. Ik had alleen geen idee wat een Gabba is. Gelukkig had Bicycling ook daar over een fijne blog post. Die heb ik aandachtig gelezen. Ik zal eerlijk zijn: het heeft niet veel geholpen. Het was me daarna nog steeds niet duidelijk wat een Gabba nou precies is. Desondanks ben ik vanaf 9 januari fanatiek al mijn fietsfoto’s op Instagram gaan taggen met #IkZieCastelli. Goed, misschien (wellicht) heb ik de hashtag ook bij een handvol oudere foto’s gezet, maar dat is een detail.

Één van die foto’s was gemaakt tijdens ons testritje met de Rondo Ruut CF2. Op de hei bij Laren, met van die heerlijke runderen er bij. Castelli’s schorpioen mooi prominent op mijn linkerbil. Ik was er zelf wel happy mee. En moet je horen: vorige week kreeg ik gewoon bericht van Bicycling: of ik ze een mailtje wilde sturen met mijn gegevens, omdat ik had gewonnen! YEAH!

En zo sta ik dus op een maandagmorgen in februari met een nieuwe Gabba in mijn handen. Gewoon in stemmig zwart. Ik trek hem aan en hij past als gegoten. Het is me alleen nog steeds niet helemaal duidelijk wat dit nou precies is. Een dik fietshirt? Een strakgesneden jas met korte mouwen? Het is niet koud vandaag, maar zou ik het met dit apparaat en een setje armwarmers redden? Er zit maar één ding op: een testrit!

Vanuit huis vertrekken we richting de Soesterduinen. Vervolgens steken we door richting de start van de Gooische Strade Bianche gravelrit die we twee dagen eerder reden. Eens kijken hoe ver we komen zonder die fijne pijlen van RTV Soest! Zo’n anderhalf uur weten we de route te volgen voordat we ons -op dit gebied- gewonnen moeten geven. We genieten desondanks volop. Ook zonder pijlen zijn er genoeg leuke paadjes en weggetjes te vinden voor de gravelracers. De wind is bovendien fiks minder dan tijdens de rit van zaterdag. Bij vlagen voelt het zowaar als lente.
En de Gabba? Die zit heerlijk. Hij lijkt gemaakt voor dit weer. Winddicht en precies warm genoeg. Ik kan goed bij de zakken en heb me vooral nergens aan gestoord – dat is misschien wel de grootste graadmeter. Het is een schitterende aanvulling op mijn garderobe. Wat het nou precies is daar ben ik nog niet helemaal over uit, maar ik ben wél helemaal blij. Wat een topding.
Bedankt BicyclingNL en Castelli!