Met de KlimClassic nog vers in de benen stappen we vandaag in de auto richting Mill, Oost-Brabant, voor onze eerste georganiseerde gravel rit in zomerse omstandigheden. We gaan lekker stofhappen!
Cijfers: 120.33 km / 276 hoogtemeters / 4:08:05
Als wij tegen half 8 thuis wegrijden geeft de thermometer al zo’n 20 graden aan. Dat belooft wat! Pas één keer eerder hebben wij een gravel toertocht gedaan en toen was het koud en nat. Voor vandaag is echter 30+ voorspeld en het is bovendien gortdroog. Spannend.
Als we Mill binnen rijden ziet het er al gezellig druk uit. We parkeren, kleden ons om en rijden vervolgens een klein stukje terug om ons in te schrijven bij het restaurantje. We doen de volle afstand – na de 170km van de KlimClassic klinkt alles schappelijk, en we zijn er nu toch. De route is 120km met -als ik het me goed herinner- 37 gravelstroken welke aflopend genummerd zijn.
De eerste gravelstrook laat niet lang op zich wachten. Het is een smal paadje en de ondergrond is al aardig losgereden. We proberen bovendien in het wiel van een mooie groepje te blijven hangen, dus een beetje kalm aan doen is er niet bij. We zien een paar jongens op smalle bandjes rijden, maar wij zijn maar wat blij met de 35mm’s.
De gravelstroken wisselen elkaar in goed tempo af, met telkens een lekker stuk asfalt tussendoor om even op adem te komen. De temperatuur begint wel aardig op te lopen. Op het eerste rustpunt -bij Mioch Cycling– drinken we dan ook goed bij en vullen onze bidons. We hebben tot dit punt een goed stuk opgereden met een ander stel, maar vervolgen nu toch onze weg weer met zijn twee. Althans, al snel pikken we een iets oudere man op die aardig aan het doorstampen is. We rijden zo’n 30 kilometer samen op in een straf tempo, totdat ik een voetbalkantine zie waar wij besluiten te stoppen – ik snak naar een koud en zoet drankje.
Deze tweede stop blijkt naderhand vlak voor het tweede rustpunt te zijn geweest, maar het maakt niet uit. Wij hebben in alle rust even kunnen bijkomen. Hier knallen we dan ook snel voorbij om de laatste 30km te volbrengen. Eigenlijk gaat alles best gesmeerd. Het is warm, maar we hebben er allebei niet écht last van. We hebben de wielen ook mooi aan de grond gehouden, en een aardig tempo weten te rijden. De kilometers vliegen dan ook voorbij. Alleen het allerlaatste stuk door de open weilanden is nog even doorbijten. We drinken allebei twee cola bij de finish, en rijden dan snel terug naar Amersfoort. Dit was een mooie dag en de Brabantse Strade Bianche is een echte aanrader!
